عشق کودک شبیه یک نجوا است، و به آرامی بیان می شود طوری که ما آن را نمی شنویم. اما اگر به دقت گوش کنی، به وضوح آن را خواهی دید. بچه ها اغلب عشقشان را با صدای بلند بیان نمی کنند اما به شما می گویند: " پدر، با من بازی می کنی؟ " ، " مادر بند کفش مرا می بندی؟ " روش ابراز عشق آن ها هم زمان با بزرگ شدنشان تغییر می کند.

" مادر، من امروز عضو یک تیم فوتبال شدم " ، " پدر! من به مقداری پول نیاز دارم. " ، " مادر! من می خواهم ازدواج کنم. " ، " پدر، او از من خواستگاری کرده است. آیا شما او را به عنوان پسرتان می پذیرید؟ "

" پدر خبر هایی برای شما دارم، قرار است فرزند ما پسر شود! "

عشق کودک شبیح به یک نجوا است، و به آرامی بیان می شود طوری که ما آن را نمی شنویم. اما اگر به دقت گوش کنی، به وضوح آن را خواهی شنید.

بچه ها اغلب آن را با صدای بلند نمی گویند، اما اگر نزد شما بیایند می گویند: " پدربزرگ، با من بازی می کنی؟ " ، " مادربزرگ بندکفش مرا ببند. " این موضوع هرگز پایان نمی پذیرد. یک موهبت از آسمان به نجواهای عشق کودک، گوش فرا دهید.